Yaşayıp gidiyoruz koca yığınlar arasında ta ki ölüm gelene kadar öyle acılar görüyor ki insanoğlu ne için neden diye sorgulamadan geçemiyoruz…
Düşünsenize dostlar aileniz den biri Allah korusun vefat ediyor ve siz onu bir daha hiç göremeyeceksiniz dargınlığınızı sevincinizi hüznünüzü derdinizi tasanızı anlatamayacaksınız son buluyor her şey bitiyor büyükler derdi ölüm acıdır ölüm soğuktur ne yapacağını bilemezsin diye ne kadar da doğruymuş hele ki yaşınız orta düzeyde ise daha da zor oluyor kayıplar…
Genç yaşta çabuk unutuluyor yaşanmışlıklar az olunca ama yılların tozu yutulmuşsa ! Zor dostum zor…
Ben çok arkadaşımı kayıp ettim çok yıprattı hayat bizi yaşayanlar ölenlerden daha çok yorsa da düşene de ağladık düşmeyene de vicdan işte kaybettiklerimizle daha iyi geçindik…
Derler ya hani kaybedince anlarsın kıymetini diye işte ben de öyleyim dedemi kaybedince bunu daha çok anladım benim ki sevgisizlik değildi saygısızlık hiç olmadı her zor anında yanın da olmak istedim Allah’da biliyor kulda benim ki pişmanlıklarla dolu kardeşim keşke demeseydim keşke…!
Ölüm Allah’ın emridir eyvallah kimsenin buna karşı geldiği yok yok da işte zihnine beynine kalbine hakim olamıyorsun ki kardeşim…
Gülüyoruz ama öylesine işte gülmek denirse adına… !
Selda Bağcan üstat bir şarkısın da diyor ya;
Dostum, dostum güzel dostum
Bu ne beter çizgidir bu
Bu ne çıldırtan denge
Yaprak döker bir yanımız
Bir yanımız bahar bahçe
Ah anlasalar bir anlasalar aynı hataları yapmasalar insanları ayrı düşürmeseler sevmek mi sonuna kadar sevseler egoydu varlıktı yokluktu bir bilseler ölüm var ders olsa bazılarına ama yok sonsuza kadar yaşayacakmış gibi yaşıyorlar…
Son yorumlar