Vazgeçtim!

İnsan ruhu alışkanlıklara bağımlı kalabiliyor kolay kolay vazgeçemiyor tıpkı bir eroinmanın uyuşturucu maddeye bağlılığı gibi düşünün, bu alışkanlıklar kimi zaman bir eş bir sevgili yada bir eşya veyahut bir iş yeri veya herhangi bir mekan olabiliyor gün gelecek onsuz yapamam dediğiniz herkesle her şeyle yüzleşeceksiniz. Bu yüzleşme ya çok sevdiğiniz de zulme uğrayarak olacak yada ölüm gelerek olacak…

Ben yaşadığım sürece gördüm ki çok seviyorum dediklerimden hep zulme uğradım nedendir bilinmez bir şeye çok bağlandığımda ya onu kaybettim yada onu kaybetme korkumla karşı karşıya kalarak kalben zulme uğradım. Yıllardır edindiğim bu tecrübe aslında bana benden başka hiç bir şeyin değerli olmadığını gösterdi. Bunun yanı sıra terk edebilmeyi onsuz da yapabileceğimi öğrendim. Normal de terk edebilecek bir yapıya sahip değilim bende böyle bir maya yok ama çok defa denedim ve gördüm ki olmuyor kaybediyor ve acı çekiyorum…

İşte o zaman kendime söz verdim kim olursa olsun ne olursa olsun dürüstlükten ödün vermeyeceksin gerçekten sevecek kıymet vereceksin ama ilk yanlışlarında kim olursa olsun terk edeceksin çünkü bunu yapmazsam zulme uğruyorum insanlar kendilerini çok sevdiklerinizi gördüklerinde bunu bir açık gibi görüp kendi lehlerine kullanabiliyorlar. Tam da bu noktada dur diyebilmek hem size olan zulmü durduruyor hem de kaybetmiyorsunuz.

O zaman gereksiz yere yorulmanıza enerji harcamanıza ve dahil en kıymetlisi zaman harcamanıza gerek kalmıyor bakıyorsunuz izliyorsunuz yanlış mı yapıyor bir uyarıyorsunuz iki uyarıyorsunuz haklı çıksanız da anlamıyorsa e daha ne yapacaksınız bırakacaksınız tek başına kendi kendini rezil etsin. Ben vazgeçtim sizde VAZGEÇİN.